چ هستم.همان چراغ قرمزی که بسیاری -بی توجه- از او رد شدند...
کتاب می خوانم،ترانه می گویم و گاه می نویسم.ادبیات نخوانده ام پس عیب نوشته هایم را به باران بسپارید.
اهل تواضع نیستم.
تنهایی مرا قلم پر می کند و موسیقی.
جادو می شوم به هنگام شنیدن فریاد پیانو و ویولن.
رویاهایم را کنار نخواهم گذاشت
آنقدرها هم جدی نیستم.تنهایی که نباشد خنده ام تن روزگار را میلرزاند.
بگذریم...